“My Summer Illustration Courses at Sàrmede, Italy” written by Wilasinee Thongsri

“มาจากคนละที่ พอได้พบกันเป็นเพื่อนกัน ก็จะเป็นเพื่อนกันตลอดไป” คำกล่าวจากแก๊งค์คุณยายประจำหมู่บ้าน [Wilasinee was the former student at International School of Illustration, Sàrmede. English translation will be added soon.]

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว
มีชายคนหนึ่งได้เดินทางผ่านชุมชนเล็กๆในหุบเขาที่อยู่ทางภาคตะวันออกเฉียงเหนือของประเทศอิตาลี
เขาหลงรักเส้นทางเล็กๆ คดเคี้ยว เทือกเขาสูงสลับซับซ้อน
ป่าใหญ่อันอุดมสมบูรณ์ ลำธารใสสะอาด ผู้คนชนบทที่เป็นมิตร

วันหนึ่งเขาตัดสินใจอพยพย้ายถิ่นฐานจากบ้านเกิดเมืองนอนมาอยู่ที่นี่
ซื้อกระท่อมร้างหลังเล็กๆ ที่ทำจากหิน
มันทั้งเก่าแก่และผุผัง
เขาซ่อมแซมมันด้วยสองมือและด้วยความรัก

สถานที่อันงดงามแห่งนี้ได้เป็นแรงบันดาลใจให้เขาให้สร้างสรรค์งานภาพประกอบสำหรับเด็ก
ลำธาร สะพาน ป่าไม้ ภูเขาสูงใหญ่
สีน้ำและนิทานที่เขาแต่งแต้มบอกเล่าเรื่องราวชีวิตในชนบท
เรื่องราวที่เขาสร้างขึ้นทำให้ที่แห่งนี้เป็นที่รู้จัก
และดึงดูดคนที่มีความสนใจในเรื่องเดียวกันเดินทางมาพบปะพูดคุยแลกเปลี่ยนเรียนรู้
และที่แห่งนี้เองกลายเป็นบ้านหลังสุดท้ายที่เขาได้พักผ่อนอย่างสงบ

*
*
*
*
*
เอาล่ะมาเข้าเรื่องความประทับใจที่ได้ไปเรียนที่นั่น ที่น้องปลายมอบหมายให้เขียนมา

*
*
*
*
*
*

อันแรกคือความรู้สึกอัดอั้นตันใจที่เพื่อนร่วมชั้นไม่ได้อยู่ในระดับเดียวกับเรา
เราสมัครเรียนระดับเริ่มต้นเราคิดว่าจะเจอเพื่อนที่วาดรูปไม่เป็นเหมือนเรา
มันไม่จริงเลย

*
*
*
*
*

เพื่อนร่วมชั้นมาจากทั่วทุกภาคในอิตาลี
และบางส่วนจากประเทศในยุโรป และบราซิล
บางคนเป็นครู
เป็นนักศึกษา
เป็นแม่บ้าน
นักบำบัด
และนักวาดภาพประกอบ

ทุกคนต่างมีพื้นฐานและวาดรูปได้ดี และจริงจังมาก

*
*
*
*
*

แต่การได้ฝึกทุกวันๆละหลายๆ ชั่วโมงมันทำให้เราทำได้ดีขึ้น

สิ่งที่ชอบมากที่สุดคือบรรยากาศของความพยายามที่จะผลิตภาพออกมาให้ถูกใจเด็กๆ

มันไม่ง่ายเลยนะ

พอได้เรียนและคลุกคลี มันมีกระบวนการและขั้นตอน
มันทำให้เรามองหนังสือเด็กด้วยความเข้าใจมากยิ่งขึ้น คนทำทุ่มเททั้งหัวใจจริงๆ

*
*
*
*

*
*
*
*

เวลาเราเห็นคนอื่นเก่งๆ เรากลัวและท้อใจ

แต่เราทุกคนมีความแตกต่างที่คนอื่นๆ อยากเห็นเหมือนกัน

ท้ายที่สุดแล้วเป็นเรื่องของเราที่อยากจะทำอะไรมากกว่า

*
*
*
*

*
*
*
*
*
แม้ว่ากลับมาแล้วชีวิตจะเหมือนเดิมแต่มิตรภาพที่สร้างขึ้นในเวลานั้นยังคงอยู่

*
*
*
*

เหมือนที่แก๊งค์คุณยายประจำหมู่บ้านบอกเรากับลินดา (ครูผู้สอน) ว่า

“มาจากคนละที่ พอได้พบกันเป็นเพื่อนกันก็จะเป็นเพื่อนกันตลอดไป” (ลินดาแปลให้ฟัง)

ปีนี้เราดีใจที่จะมีนักวาดภาพประกอบจริงๆ จากเมืองไทยไปเรียนรู้
และแลกเปลี่ยนประสบการณ์ที่โรงเรียนที่เราเคยไปเรียน 
เราอยากให้มีบรรยากาศแบบนี้เยอะๆ ในบ้านเรา

วิลาสินี ทองศรี

*** : ) ***